ارزهاي ديجيتال

ارزهاي ديجيتال (Digital currency)، رمزپايه (رمزارزها) يا همان كريپتوكارنسي (Cryptocurrency) از جمله مباحث جديدي هستند كه طي چند سال اخير در مبحث بازارهاي مالي جايگاه بسيار مهمي به دست آورده‌اند. ارزهاي ديجيتال اين روزها نقش بسيار زيادي در تعاملات تجاري و اينترنتي دارند و حجم مبادلاتي كه ارزها در آن نقش دارند به مقدار چشم‌گيري زياد بوده و اين مقدار با سرعت بالايي در حال افزايش است. در اين مقاله از وب‌سايت بايننس فارسي قصد داريم تا به معرفي اين مبحث نوين و ترند بپردازيم.

ارز ديجيتال يك واحد پولي مخصوص به دنياي ديجيتالي (عمدتاً اينترنت) است و فقط به صورت مجازي قابل دسترس است. در واقع ارزهاي ديجيتالي هيچ شكل و ماهيت فيزيكي مثل اسكناس‌ها، پولها يا سكه‌ها نداشته و صرفاً به منظور خريد و فروش‌هاي الكترونيكي از آن‌ها استفاده مي‌شود. شايد بتوان اينطور گفت كه اين واحدهاي پول، شبيه به همان پول‌هاي رايج هميشگي ما هستند كه در حساب‌هاي بانكي به آن‌ها دسترسي داريم. با اين تفاوت كه واسطه‌هاي فيزيكي در اين ميان وجود ندارند. درست مثل زماني كه با كمك كارت بانكي خود در فضاي مجازي اقدام به خريد، فروش و هر نوع معامله تجاري ديگر مي‌كنيد، ارزهاي ديجيتال نيز به همين حالت هستند. اما رفته رفته براي شركت هاي بزرگ كه غالبا صرافي آنلاين هم هستند، كارت هاي اعتباري مختصص ارزهاي ديجيتال نيز ساخته و در حال حاضر از آنها به صورت عمومي استفاده مي كنند. البته كار به همين جا ختم نمي شود و دستگاه هاي عابر بانك و پوز نيز به اين شبكه عظيم اضافه شده اند.

ارزهاي ديجيتال چگونه كار مي‌كنند؟

رمز ارزها براي اجراي تراكنش‌هاي خود، مدل‌هاي مختلفي را به كار مي‌گيرند. به عنوان نمونه ارز ديجيتال بيت كوين از مدل اثبات كار استفاده مي‌كند كه طي آن استخراج‌كنندگان يا ماينرها تراكنش‌ها را تاييد مي‌كنند.

اين مدل‌هاي مختلف در بلاك چين‌ها كه با نام «الگوريتم‌هاي اجماع» يا سازوكارهاي توافق جمعي شناخته مي‌شود، نحوه به اتفاق نظر رسيدن مشاركت‌كنندگان شبكه را در مورد تاييد كردن يا نكردن يك تراكنش در شبكه تعيين مي‌كنند.

تراكنش‌ ارزهاي ديجيتال به صورت همتا به همتا (P2P) عمل مي‌كند و براساس مدل استفاده شده، نياز به واسطه‌ها را از بين مي‌برند.

ارزهاي ديجيتال مشهور

در حال حاضر نزديك به 5000 ارز ديجيتال در بازار وجود دارد كه بيشتر آن‌ها پروژه‌هاي مرده يا رهاشده هستند. در طول تاريخ 12 ساله ارزهاي ديجيتال، برخي از آن‌ها از همان ابتداي ورود به بازار جايگاه خود را در رده‌هاي بالاي جدول ارزشمندترين‌ها حفظ كرده‌اند.

بيت كوين

بيت كوين مشهورترين و قديمي‌ترين ارز ديجيتال است كه هميشه در كانون توجهات قرار داشته است. از زمان ساخت اين ارز ديجيتال توسط ساتوشي ناكاموتو بيش از ۱۰ سال مي‌گذرد و از آن زمان تاكنون جايگاه نخست را بين ارزهاي ديجيتال از دست نداده است.

اتريوم

ايده اتريوم در سال ۲۰۱۳ توسط ويتاليك بوترين مطرح شد. عرضه اوليه سكه آن در سال ۲۰۱۴ به وقوع پيوست و شبكه آن در جولاي ۲۰۱۵ راه‌اندازي شد. اتريوم از همان ابتدا با ايده‌هاي نوآورانه ظاهر شد. ارز ديجيتال اين پلتفرم اتر (ether) نام دارد و از اتريوم براي ساخت توكن‌ مي‌توان استفاده كرد.

ريپل

ريپل پلتفرم متن‌بازي است كه براي انجام تراكنش‌هاي ارزان و سريع طراحي شده است. اين سيستم پرداختي در سال ۲۰۱۲ عرضه شد و از پول‌هاي رايج در شبكه خود پشتيباني مي‌كند. ريپل بر روي همكاري با بانك‌ها و توسعه سيستم پرداختي خود تمركز كرده و كوين آن اكس‌آرپي (XRP) نام دارد.

لايت كوين

لايت كوين با هدف پرداخت‌هاي سريعتر، با اعمال تغييراتي بر روي كدهاي بيت كوين توسط چارلي لي ساخته شد. اين ارز ديجيتال با نام نقره ديجيتال شناخته مي‌شود و يكي از قديمي‌ترين آلت كوين‌هاست.

ارزهاي ديجيتال به دليل بازار پرنوسان‌شان، فناوري كه در آن‌ها به كار رفته و همچنين ايده‌هاي آزادي‌خواهانه‌اي كه دارند، به سرعت بين مردم به محبوبيت بالايي دست يافتند.

بازار ارزهاي ديجيتال به دليل نوپايي آن‌ها، نوسانات زيادي دارد و ممكن است در يك روز قيمت يكي از آن‌ها تا چندصد درصد رشد كرده و يا چند ده درصد ريزش كند.

فناوري به كار رفته در ارزهاي ديجيتال با به كارگيري علم رمزنگاري كه پايه آن رياضيات است، امكان تقلب را از افراد مي‌گيرد و سيستم‌هاي پرداختي را در جهت راستگويي تشويق مي‌كند.
علاوه‌ بر اين، جنبه آزادي‌خواهانه و كنار گذاشتن واسطه‌ها باعث شده تا افرادي كه نسبت به سيستم‌هاي مالي سنتي بدبين بودند نيز به سمت ارزهاي ديجيتال متمايل شوند.